Vergeefs

Daar zit ze, voor het open raam,
in een jurk waarmee ze nachten terug de stad in liep.
Onwennig, een kind dat uit haar slaap werd gerukt.

Hoe is het mogelijk dat in de stille lucht
geen enkele vogel is te zien.
De sneeuw lijkt wel omhoog te vallen in april.

Haar huis naakt als een graf zonder steen,
het wordt bewoond maar er ruist geen leven.
Geen kindermond smeekt hier nog om.

Soms kijkt zij mij aan,
alsof ik een insect ben onder een vergrootglas.
Vergeefs vouw ik me klein.

Astrid Arns

Astrid Arns (Geraardsbergen, België, 1960) won de Laureaat Melopee-prijs in 2016, behaalde in 2018 de derde respectievelijk eerste prijs bij de dichtwedstrijden van Oostende en Sint-Niklaas en bereikte in 2022 de derde plaats bij de Boontjesprijs. Haar gedichten werden o.a. gepubliceerd in Het Liegend Konijn, De Poëziekrant, Meander, De Groene Amsterdammer en Het gezeefde gedicht. Haar debuutbundel Mijn naam op de deur bij uitgeverij P zag het licht in 2018. Daarna volgde – samen met haar dochter Jana Arns – de duobundel In welke vrouw ik leef, volgens de uitgever beklemmende poëzie van twee zielsverwante dichters. Astrid Arns’ derde bundel verschijnt in de herfst van 2023.