Convectorput
Hij stond voor het raam aan dat woord te denken
dat hij twintig jaar niet meer gebruikt had
en dat zich in dit overheidsgebouw aan hem
opdrong en aan het verbod
er iets in te laten vallen.
Ik sta voor het raam in het overheidsgebouw
en kijk neer op de voorbijlopende stad.
Over twintig jaar, als dit gebouw nog overeind
en de horizon uit een tandenrij van beton bestaat
heeft de lucht de langste dansvoorstelling
de stemmen van mijn uitzicht
naar deze vertrekken gebracht.
Order en erbarmen
Wat bij het bestellen geen overwegingen zijn
vervult hem met onweerstaanbaar medelijden
want hij is in staat het weer te voorspellen aan de graad
van luchtvochtigheid, zonnestand en gezond gevoel.
De jongen met de kubus op zijn rug zou een leerling kunnen zijn.
Bovendien: in de winkelstraat wordt het tramspoor vernieuwd.
Omfietsen is een straf die alleen hij verdient.
En als hij de ui in de koelkast voor de curry gebruikt
hoeft die niet langer alleen in het donker te zitten.
Wat dood moet
Met hoge benen wankelt ze op bed
een hand houvast bij het plafond
de andere zoekt zacht zwaaiend het insect.
De moerassen rondom Rome
waren een broedplaats voor de veroorzaker
van de val van het Rijk.
Aan de overkant gaat een licht aan.
En weer uit. Het geknetter op het elektrocuteerracket
ruikt naar bloedhoning en gesneden keizerbrood.
Op mijn telefoon googel ik knokkelkoorts tot ik moe ben.
Aan de overkant gaat een licht aan.
En weer uit. Vonken. Dromen. Dood.
Wouter Dalem
Foto: Els Kort
@ Pieter van den Broeke