op zondag trekt hij zijn geitenwollen sokken aan
ze staan na een week stijf van geronnen rust
aan de pasvorm zal het niet liggen

voor een vertrouwde zwart-witfoto gaat hij
analoog afwateren, zoutmelde kantelen, schijnspurrie
en lamsoor uit beeld duwen, met gebarentaal
weesgarnaaltjes de weg wijzen

verder ontwikkelt hij niets

de vloed neemt na zes uur de ruimte in, het water
gaat zijn zwartblauwe letters uitwissen
hij komt ermee weg: prikken in de slikvlakte, verdwijnen
wanneer het water komt en afwachten

hij vreest de zondag niet, het is zijn hybride schrijftafel
hier past onderdak in een handpalm

Bert Struyvé