Twee gedichten van David Muiderman
de lucht vandaag
grijze wolken, bloedriviertjes
oker en graniet
ik weet niets
en de wind waait alle kanten op
blijf ik binnen
of groei ik naar buiten
een kat neemt plaats
en ik droom weg
dat we samen
een roodborstje vangen
of een geelgors
dat we de buit verdelen
in botten en in vlees
en het snaveltje
aan de aarde geven
om uit te groeien
tot een nieuw leven
grijze wolken, bloedriviertje
oker en graniet
de wind waait alle kanten op
en ik weet niets
5
kom tegen me aan liggen
als een schildpad
ik heb ijskoude sla, na het eten
vallen we weer in slaap en denken
eenvoudig aan de taken die we hebben
eenvoudig zijn de levenden, eenvoudig onze doden
de geheugens, we horen ze snuiven
in houten paarden en zacht
roeren in het alkaan van onze herinneringen
dit lijkt ingewikkeld, als een laken in een visnet
maar samen zijn wij weer eenvoudig in het meervoudige
van het bestaan
jij. ik. wij. eens. zullen wij er niet meer zijn
dan gaan de lichten aan